حد مجاز صدا، طبق استانداردهای بین المللی، حداكثر 85 دسیبل برای هشت ساعت كار مداوم روزانه بدون استفاده از وسایل محافظت شنوایی است.
صداهای بلند بیش از حد مجاز، به سیستم شنوایی آسیب می رسانند.
شنیدن صداهای بلند( مانند صداهای ناشی از دستگاه های مختلف مانند مته ها برای كندن زمین و محیط های كاری مانند كارخانه ها و مراكز تولیدی ) علاوه بر ایجاد كم شنوایی، باعث بروز بیماری ها و عوارض غیرشنوایی مانند استرس، اضطراب، دلشوره، مشكلات قلبی- عروقی و… خواهد شد.
كم شنوایی به دو صورت موقت و دائم بروز می یابد(توضیحات کامل تر در مقاله مربوط به کم شنوایی ناشی از نویز).
كم شنوایی موقت معمولا بعد از 24 ساعت استراحت و قرار نگرفتن در معرض صدای بلند برطرف می شود و میزان شنوایی به حالت اول بازمی گردد.
اما در كم شنوایی دائم معمولا فرد احتیاج به استفاده از سمعک خواهد داشت.
حد مجاز صدا طبق استانداردهای بین المللی
شاغلین در محیط هایی كه 85 دسیبل صدا در آن وجود دارد، باید روزانه حداكثر 8 ساعت در این محیط قرار بگیرد.
به ازای هر پنج دسیبل افزایش صدا باید ساعت كار فردی كه در معرض این میزان صدا قرار دارد، به نصف كاهش یابد.
به عنوان مثال اگر شدت صدا به 95 دسیبل افزایش یافت، ساعت كاری باید به 2 ساعت و در 100 دسیبل ساعت كاری باید به یك ساعت در روز برسد.
البته این استانداردها برای كار كردن بدون استفاده از وسایل حفاظت شنوایی است و اگر از وسایل حفاظت شنوایی یعنی گوشی های محافظ استفاده شود، می توان روزانه 8 ساعت در معرض صدایی با 100 دسیبل نیز قرار گرفت.
کارگرانی که با دستگاه‌های مختلف صنعتی کار می‌کنند به دلیل استفاده نکردن از محافظ‌های شنوایی دچار افت شنوایی و یا پیرگوشی زودرس میشوند و همین مسئله اشتغال و آینده فرد را را تحت تاثیر قرار خواهد داد.
از آنجایی که صدا از طریق راه استخوانی نیز به گوش ها منتقل می شوند،گوشی های محافظ و وسایل حفاظت شنوایی ، تنها می توانند 25 دسیبل از شدت صدا بكاهند و ورود صدا از طریق راه های هوایی را كم كنند اما نمی توانند از انتقال ارتعاشات صدا كه از طریق مسیر استخوانی به عصب گوش منتقل میشوند را بكاهند.
افرادی كه در محیط های صنعتی مشغول به كار می شوند، باید پیش از استخدام،وضعیت شنوایی آن ها بررسی و بعد از آن نیز هر 6 ماه یك بار مورد ارزیابی شنوایی قرار گیرند تا در صورت بروز افت شنوایی، از پیشرفت آن پیشگیری شود.
