صداهای مانندصدای تلویزیون،
ترافیک ،رادیو،موسیقی،سرو صدای خیایان یا محیط کار و… اگر با شدت زیاد یا به طور مداوم و طولانی مدت به گوش برسند میتوانند به سلول های مویی خلزون گوش آسیب برساند و باعث کم شنوایی ناشی از صدا(نویز) شوند.
کم شنوایی می تواند به صورت ناگهانی و می افتد یا به مرور زمان ایجاد شود، می تواند دائمی یا موقتی باشد و همچنین می تواند یک یا هر دو گوش را درگیر کند .
ممکن است در حال حاضر فرد مشکلی احساس نکند اما به مرور زمان مشکلاتی مانند عدم درک گفتار در محیط های شلوغ، احساس کم شنوایی در صداهای زیر(فرکانس های بالا مثل صدای خانم ها و…)و یا نشنیدن بعضی صداها مانند زنگ تلفن و… خواهد داشت.
صداهای خیلی بلند باعث آسیب به سلول های مویی حلزون می شود و عملکرد فیزیولوژیکی آنها را مختل می سازد و این ممکن است دائم یا موقت باشد این سلول ها در صورت تخریب هیچ جایگزینی ندارند. تخریب سلول های حسی گوش ممکن است ناگهانی (بر اثر انفجار و نویز های بسیار بلند) و یا تدریجی(به مرور زمان و بر اثر قرار گیری در معرض صداهای بلند وسر و صدای غیر طبیعی محیط به طور مداوم و طولانی مدت)اتفاق بیفتد.
بیشتر افرادی که در معرض نویز پرخطر هستند و عمدتا در محیط کار نامناسب فعالیت دارند، دچار حساسیت و یا کاهش شنوایی می شوند.
اگر شدت نویز بالا و کوتاه مدت باشد، باعث افت موقت شنوایی و اگر طولانی مدت باشد باعث افت دائمی آستانه های شنوایی میگردد،همچنیت نویز در شدت های پایین اگر به صورت طولانی مدت باشد هم بر سلامت سیستم شنوایی اثرمیگذارد.
کم شنوایی موقت مخفف : TTS: temporary threshold shift
این حالت معمولا با احساس پری ناشی از افت فرکانس بالا، و همچنین وزوز گوش همراه است. این افت شنوایی ممکن است ساعت ها و حتی چند روز نیز طول بکشد.
مدت زمان قرارگیری در معرض نویز و شدت نویز تعیین کننده میزان آسیب شنوایی است.
کم شنوایی دائمی ناشی از نویز مخفف: PTS: Permanent threshold shift
شدت بالای نویز باعث: تورم سلول های مویی داخل حلزون و سپس تخریب آنها – دیستورشن سلول های مویی و به هم چسبیده شدن استریوسیلیاها و تخریب فیبرهای عصب شنوایی و تغییر در سیستم شنوایی مرکزی میشود و در نتیجه باعث ایجاد کم شنوایی دائمی در فرد میگردد.
شدت نویز و صداهای محیط نباید بیش از 85 dbباشد،افزایش شدت بیش از این مقدار، باعث آسیب به شنوایی می شود. البته مدت زمان قرار گیری در معرض اصوات ،فاصله تا منبع صدا در ایجاد کم شنوایی موثر می باشد.
در مواردی مانند:
آلات موسیقی، صدای گلوله، ماشینهای کشاورزی،ماشین های پر سر و صدا و استفاده مداوم از هدفون ها جهت گوش کردن به موسیقی و آموزش که اگر صدا بیش از حد طبیعی بلند باسند یا مداوم و طولانی مدت به گوش برسند،میتوانند برای سیستم شنوایی بسیار پرخطر باشند.
برخی از علائم که نشان میدهد شما باید به پزشک گوش و حلق و بینی یا متخصص شنوایی سنجی جهت ارزیابی دقیق شنوایی مراجعه کنید:
_ درک دشوار بعضی از کلمات و جملات به خصوص در حضور نویز محیط.
_درد در گوش بعد از قرار گرفتن در معرض اصوات بلند.
-وزوز گوش
_دیگران می گویند شما بلند صحبت می کنید.
_صدای بلند شما را ناراحت می کند یا می ترساند ترس از صوت و تنفر از صوت دارید.
_استرس
_اضطراب
_افزایش ضربان قلب
_تنهایی و گوشه گیری به علت کم شنوایی
-افسردگی
-فشار خون بالا
_سرگیجه و عدم تعادل
_احساس وجود هوا در گوش یا کیپی گوش
عوامل تشدید کننده در بروز کم شنوایی:
افزایش سن
مردان در مقایسه با زنان بیشتر دچار کم شنوایی می شوند.
عامل وراثت
سفیدپوستان قفقازی (نژاد بیشتر ایرانیان در این گروه است) نسبت به آمریکایی ها و آفریقایی ها بیشتر به کم شنوایی شغلی مبتلا می شوند.
مصرف داروهای اتوتوکسیک مثل سیس پلاتین، آمینوگلیکوزید و … استفاده می کنند.
بیماری هایی مثل فشار خون بالا، چربی خون بالا، مشکلات تیروئیدی، بیماری های قندی (بیماری های متابولیک)
مصرف دخانیات
به دلیل اینکه کم شنوایی ناشی از نویز معمولا به تدریج بروز پیدا میکند، فرد فورا متوجه این موضوع نمی شود؛ لذا به پزشک یا ادیولوژیست مراجعه نمی کند. در ابتدا ممکن است، فرد هنگام تماشای تلویزیون، صدای آن را تا حد زیادی افزایش دهد. یا در محیط های شلوغ و مکان هایی که صدای پس زمینه وجود دارد، در شنیدن صداهای اصلی دچار مشکل شود.
اما پس از مدتی قادر به درک یک گفتگو در یک محیط آرام هم نخواهد بود.
اغلب افرادی که به کاهش شنوایی شغلی دچار می شوند، در مراحل اولیه نمی توانند صداهای با فرکانس های بالا را به درستی بشنوند، اگر در این مرحله متوجه کاهش شنوایی خود بشوند؛ و به ادیولوژیست مراجعه کنند، امکان پیشگیری از بدتر شدن کم شنوایی وجود دارد.
_برای محافظت از شنوایی چه کارهایی باید انجام دهیم؟
۱. از قرار گرفتن در معرض صداهای بلند خودداری کنید .
۲. صدای موسیقی را کم کنید.
۳ در صورت امکان از منبع صداهای بلند دور شوید.
۴. از وسایل محافظ شنوایی مثل قالب های داخل گوش و قالب های ضد صوت استفاده کنید.
۵. ارزیابی و تست شنوایی انجام دهید تا به کم شنوایی احتمالی خود پی ببرید.
۶. از هدفون های روی گوشی استفاده کنیم و تا آنجا که امکان دارد از هندزفری داخل گوشی استفاده نکنید.
۷.جهت تنظیم صدا از موبایلهای هوشمند استفاده نمایید.
۸. بعد از قرارگرفتن در معرض اصوات بلند به گوش خود استراحت دهید و تا ۱۸ ساعت در معرض اصوات قرار نگیرید.
رعایت قانون ۵ دسی بل:
میزان نویز و سر و صدای نرمال که شما می توانید به مدت ۸ ساعت در معرض آن قرار گیرید ۸۵ می باشد حال اگر شدت نویز به ۹۰ برسد مدت نویز زمان استاندارد به ۴ساعت تقلیل می یابد و اگر شدت نویز به ۹۵ برسد زمان استاندارد به ۲ ساعت می رسد. یعنی با افزایش ۵ دسی بل شدت نویز ، میزان زمان استانداردی که می توان در معرض ان قرار گرفت به نصف کاهش می یابد.
